5
insan gecenin bir vakti uyuklarken, aklina penny hardaway gelip yatagindan kalkar mi? sonra da oturup penny&shaq ikilisinin orlando maclarini izler mi? yapmamali ama ben yapiyorum iste.
muhtesem bir yetenege sahipti.
majestelerini sevmek kolaydi, benim cocukluk basketbol kahramanim ise penny'dir.
sonra 90'lar nba'in muhtesem ikililerini dusunmeye basladim; payton&kemp, malone&stockton, mourning&hardaway, barkley&johnson, olajuwan&drexler, ewing&starks -new york bir daha belini duzeltemedi:( -, tabi ki penny&shaq, baslangici cok eski olsa da 94'e kadar devam ettigi icin thomas&dumars, kobe&shaq, robinson&duncan.
bu listedeki isimlerden bir cogu hall of fame'e girdigi halde sampiyonluk yuzugu takamamis basketbolcular. sebebi ise: jordan&pippen.
sampiyonluk kazanamamis muhtesem ikililerden penny&shaq, payton&kemp, malone&stockton, barkley&johnson, ewing&starks, mourning&hardaway su an oynuyor olsalar ellerini kollarini sallaya sallaya sampiyon olurlar.
bu arada majestelerinden bahsederken 90'larda bu efsanevi ikililere ne yaptigini da yazalim. 90-91 magic'li lakers'i pisman edip ilk sampiyonlugunu alir. 91-92 drexler'li portland'i aglatir finalde. 92-93 efsanevi barkley-jordan, suns-bulls finali. kazanan tabi ki majesteleri.
93-95 arasinda cani sklip baseball oynamaya basladiginda olajuwan firsattan en iyi istifade eden kisi olur ve iki sampiyonluk skstirir araya.
95'te i am back dediginde kimse jordan'in sampiyonluk kazanacagini dusunmez ama o nba'in en muhtesem, en gorsel ikililerinden payton&kemp ikilisini aglatip 4.yuzugunu takar.
sonraki iki sene ise malone icin kahir seneleri. stockton&malone ikilisi her zaman muhtesemdi. ama tam peek yaptiklarinda karsilarinda achilles vardi, topuguna da kursun gecirmez zirh yaptirmisti. 98'de basketbolu ikinci kez biraktiginda nba yoneticileri rahat bir nefes aldi, bir baskasi sampiyon olabilecekti sonunda.
kisacasi 90'larda oynadigi muddetce kimse jordan'dan sampiyonluk yuzugunu alamadi, hatta almaya en fazla 6. maci oynayabilecek kadar yaklasti. jordan hicbir finali kaybetmedi, hicbir finalde 7.maci bile gormedi.
peki ben bunlarin hepsini neden penny hardaway entry'sine yaziyorum?
cunku cocukluk kahramanlarinin yeri hep baskadir ve bunca basarisina ragmen ben cocukken penny'yi herkesten daha cok severdim. hatta sakatlanmasaydi ve shaq kicini donup lakers'a gitmeseydi muhtemelen jordan'dan sampiyonluk alabilen tek takim orlando olurdu. (en azindan ben hep oyle hayal ederdim)
muhtesem bir yetenege sahipti.
majestelerini sevmek kolaydi, benim cocukluk basketbol kahramanim ise penny'dir.
sonra 90'lar nba'in muhtesem ikililerini dusunmeye basladim; payton&kemp, malone&stockton, mourning&hardaway, barkley&johnson, olajuwan&drexler, ewing&starks -new york bir daha belini duzeltemedi:( -, tabi ki penny&shaq, baslangici cok eski olsa da 94'e kadar devam ettigi icin thomas&dumars, kobe&shaq, robinson&duncan.
bu listedeki isimlerden bir cogu hall of fame'e girdigi halde sampiyonluk yuzugu takamamis basketbolcular. sebebi ise: jordan&pippen.
sampiyonluk kazanamamis muhtesem ikililerden penny&shaq, payton&kemp, malone&stockton, barkley&johnson, ewing&starks, mourning&hardaway su an oynuyor olsalar ellerini kollarini sallaya sallaya sampiyon olurlar.
bu arada majestelerinden bahsederken 90'larda bu efsanevi ikililere ne yaptigini da yazalim. 90-91 magic'li lakers'i pisman edip ilk sampiyonlugunu alir. 91-92 drexler'li portland'i aglatir finalde. 92-93 efsanevi barkley-jordan, suns-bulls finali. kazanan tabi ki majesteleri.
93-95 arasinda cani sklip baseball oynamaya basladiginda olajuwan firsattan en iyi istifade eden kisi olur ve iki sampiyonluk skstirir araya.
95'te i am back dediginde kimse jordan'in sampiyonluk kazanacagini dusunmez ama o nba'in en muhtesem, en gorsel ikililerinden payton&kemp ikilisini aglatip 4.yuzugunu takar.
sonraki iki sene ise malone icin kahir seneleri. stockton&malone ikilisi her zaman muhtesemdi. ama tam peek yaptiklarinda karsilarinda achilles vardi, topuguna da kursun gecirmez zirh yaptirmisti. 98'de basketbolu ikinci kez biraktiginda nba yoneticileri rahat bir nefes aldi, bir baskasi sampiyon olabilecekti sonunda.
kisacasi 90'larda oynadigi muddetce kimse jordan'dan sampiyonluk yuzugunu alamadi, hatta almaya en fazla 6. maci oynayabilecek kadar yaklasti. jordan hicbir finali kaybetmedi, hicbir finalde 7.maci bile gormedi.
peki ben bunlarin hepsini neden penny hardaway entry'sine yaziyorum?
cunku cocukluk kahramanlarinin yeri hep baskadir ve bunca basarisina ragmen ben cocukken penny'yi herkesten daha cok severdim. hatta sakatlanmasaydi ve shaq kicini donup lakers'a gitmeseydi muhtemelen jordan'dan sampiyonluk alabilen tek takim orlando olurdu. (en azindan ben hep oyle hayal ederdim)
