26
siyasetten falan bağımsız olarak soyluyorum. bir futbol şehridir.
27
adanaspor'uyla, demirspor'uyla, yetiştirdiği efsane isimlerimiz hasan şaş'ı, fatih terim'iyle, kebabiyla, mertliğiyle, sıcağıyla, yaylasiyla, deniziyle, gölüyle, ırmağıyla... say say bitmez güzellikleri ile ülkemizin en güzel şehirlerinden birisidir. memleketimdir aslen olmasa da, büyüdüğüm yerdir. ayrıca daha önce de bahsedilmiş, halkı genel olarak galatasaray taraftarıdır. okul hayatım boyuncu birçok okul ve sınıf değiştirdim ve bu sınıflarda 1-2 fb ve bjk taraftarı olurdu sadece. düşünün gerisini. velhasıl, bugün 5 ocak, adana'nın kurtuluş günü. 100 sene önce kendi milis güçleri ile kendini kurtarmış bir şehirdir adana. gazi, şanlı, kahraman gibi unvanları olmasa da...
kurtuluşun kutlu olsun adana'm.
28
çok fena sallandık, 30 sn sürdü en azından ve çok şiddetliydi. inşallah can kaybı yoktur.
29
yurt dışındayım. adana’da bulunan annemi, babamı aradım. deprem bayağı sallamış.
kendilerini ev eşyalarını filan savurmuş.
uzun süre dışarıda bekledik diyorlar.
hepinize çok çok geçmiş olsun.
anlaşılan çok geniş alanı kapsayan ağır bir deprem olmuş.
allah yardımcınız olsun.
30
adana'dan istanbul'a araç ile gelecek olan tanıdıklarınız var mıdır arkadaşlar? bir arkadaşımın ailesinden iki kişi istanbul'a gelmeye çalışıyorlar ve iki kişilik yer varsa çok mutlu oluruz. teşekkürler.
31
depremin 15. günündeyiz, deprem günü yağmurdan korunmak için sabaha kadar arabada bekleyip, gün ağarınca etrafıma bakmaya karar verdim. sabah 4:30 dan yaklaşık 7:30'a kadar sürekli siren ve korna sesleri duydum ve hala sessiz bir ortamda kalsam aynı sesleri duymaya devam ediyorum. eşim ve çocuğumu araçda bırakıp etrafıma ve komşularıma bakmaya calıştım. korkulu gözlerle etraflarına boş boş bakan , hızla ellerindeki eşyalarla bir yerden başka bir yere gitmeye çalışan, ara sokaklardaki trafik sıkışıklığından kurtulmaya mücadele eden insanlardan başka birşey göremedim. bir yan sokağa geçtikten sonra hayatımın bugüne kadar ki en büyük şokunu yaşadım. yıllardır gidip altındaki marketten alışveriş yaptığım apartman yerinde yoktu. insanın gözlerine inanamaması ne demek o zaman anladım. inanamıyordum. inanmak istemiyordum. onlarca katlı bu bina yıkıldı ve saatlerdir bu enkaz yanı başımızda duruyordu ve ben bunu duyamamıştım. siren sesleri yükselmeye başladı, koşuşturan insanları görüyordum, enkaza boş boş bakan insanları... polis ekiplerinin enkazı çevirmeye ve yaklaşanları engelemeye çalıştıklarını farkettim. bir an başımın döndüğünü , midemin bulandığını ve kusmamak için kendimi zor tuttuğumu hatırlıyorum. hızla ailemin yanına aracıma koşmaya başladım, araca bindiğimde eşim yüzümdeki ifadeyi gördüğünde birşey olduğunu anlamıstı. noldu? diye sordu, cevap veremedim. şimdi ise oturduğumuz bina kontrol edildi ve hasarsız raporu oluşturuldu. gidip yeniden eski hayatımıza dönmeye çalışacağız ancak bunu nasıl başaracağız bilemiyorum. hayat belki de yeniden normale dönecek, yakında buralara bahar gelecek, çiçekler açacak, lig başlayacak, cimbomun maçlarını izleyeceğiz, ya gidenler...
32
adana'da taraftar oranları;
gs: %35
fb: %23
ads: %20
kaynak: bilyoner
34
yakın çevremden aldığım bilgiye göre baya sallanmış şehir. geçmiş olsun herkese.