tarih 9 kasım 2013. kayseri'de soğuk bir akşam vakti, fanatik beşiktaşlı akrabam bu maç için yanıma gelmiş ve kadir has stadyumuna tramvayla gidiyoruz. hafiften acıkmışız ve marketten çiğ köfte ve ayran alıp, stadın köşesinde sigaralarımıza katık yapıyoruz.
kayseri'de üşümek klas bir harekettir. fakat kadir has stadyumunda kasım ayında bile maç seyretmek derttir. hınca hınç dolmayan tribünlerle beraber, tepeden taraftarları ısıtmaya çalışan ısıtıcılarında pek bir işe yaradığı söylenemez.
iki senedir şampiyon olduğumuz için keyifli sayılırım ama özel hayatımın en boğucu, hastalıklı günleri. maçı pek istekli seyrettiğim de söylenemez. üşüyorum da, beşiktaş'ı oldum olası sevmemişimdir. fenerbahçe' ye bile daha ılımlı baktığım söylenebilir. en azından asıl ezeli rakip olunca, maçını seyrederken gol yediği an daha keyiflenebiliyorum.
maç bitiyor. üşümekten bitap düşmüş halde 0-3 biten
9 kasım 2013 kayserispor beşiktaş maçı'nın sevinciyle akrabam gezelim diyor. kırmamak için gittiğim maçın ardından keyifsiz bir forumda cafe oturmasına gidiyoruz.
gelelim 6 temmuz akşamına. maçın ilk devresini seyrederken' bu beşiktaş maçı rahat alır' diye düşünüyordum. tam ikinci devreyi açıp, seyretmek amacıyla oturmuşken kıramayacağım bir arkadaşın telefonuyla maçın ikinci devresini seyremedim.
6 temmuz 2020 kayserispor beşiktaş maçı'nın 90. dakika skoruna sözlükten bakarken bir anda keyifleniyorum. yıllarca önce kayseri' de soğuk bir kasım akşamı üşüdüğüm günün aksine, evde nemden, sıcaktan terleyip dururken 'oh be, ne güzel skor' diyordum.
galatasaray'ımın verdiği hüznü silip atacak keyif olmasa da, bu maçın ardından keyif sigarası yakarken kendimi buldum. evet, sigarada sağlığa zararlıdır; tıpkı istemediğimiz skorla galatasaray'ımızın yenilgisi de!
var ol kayserispor! renklerini sevdiğim takım..