222
belki play-off sezonunda kazanılan "çifte" şampiyonluk kadar değerli olmasa da son senelerin en "anlamlı" şampiyonluğunu kazanan galatasaray, ali sami yen'de yapılan kupa töreni ile kupasına kavuştu... florya'dan "mayıs aylarında kullandığı" üstü açık otobüsle yola çıkan kafile yol boyunca eğlenceli dakikalar yaşarken, üst geçitlerden geçerken talihsiz bir kaza meydana gelebilir endişesiyle yüreğimiz hoplamadı değil, tabii o anlarda luyindama'nın arkadaşlarına yaptığı şakalar yüzümüzü de güldürdü. stadyumda oluşturulan podyumda ayla'dan soner kabadayı'ya, irem derici'den emre aydın'a sevilen şarkıcılar futbolcuların teşrif etmesini bekleyen seyirciyi coştururken, ultraslan'ın kurucularından ve ilk başkanı suat ateşdağlı'nın lazer gösterileri ve ışık oyunları eşliğinde performansı coşkuyu zirveye çıkarıyordu. unutmadan manga grubundan ferman akgül'ün de sahne almasını bekliyorduk ama konser nedeniyle gelemedi de, söz verdiği üzere galatasaray marşı çalışmasını en yakın zamanda bekliyoruz...
bütün bunlar iyi hoştu ama "ayrıntıydı" zira herkesin beklediği hangi futbolcunun hangi şarkı eşliğinde sahneye çıkacağıydı. melo'nun sahnede çocuklarıyla pitbull hareketleri, burak'ın sneijder bi' şey söyleyecek deyip, wesley'in fener ağlama bestesini başlatması hep akıllarda kalacakken, bu sene ne izleyecektik?...
kaptan selçuk, başakşehir galibiyeti sonrası stadyumu inleten barış manço'dan "yaz dostum" ile sahne alırken, yine biryerlere, birilerine mesaj yolluyordu inceden inceden... muslera, mariano, fernando, linnes, onyekuru, marcao, luyindama yabancı rap şarkıları tercih ederken, kostas mitroglou'nun sirtaki ile podyumda yer almasını beklerdik ama o da ingilizce rap şarkısı tercih edenler kervanına katılmıştı. belhanda bilerek mi yaptı, şarkılar mı karıştı bilmem de belhanda sahneye çıktığında "fener ağlama" çalarken, ismail çipe de ise ilahi çalıyordu. kaynağı ve doğruluğu nedir bilemem de sosyal medyada sneijder'a ait olduğu iddia edilen " belhanda galatasaray'a gelip, benden 10 numarayı aldığında ona çok kızmıştım ama kutlamalara benim gibi fener ağlama şarkısı ile çıktığı için çok sevindim" demecinde olduğu gibi bizim de içimizin yağlarını eritti faslı oyuncu. bundan sonra da gelenek olur artık 10 numaraların şampiyonluk kutlamalarına fener ağlama eşliğinde çıkması...
şampiyonluğun kazanılmasında en büyük pay sahiplerinden olan feghouli'nin kendi coğrafyasına ait bir şarkı ile taraftarları selamlamasını beklerken, o ise "türk'ün simgesi galatasaray" diyerek bizden biri olduğunu haykırıyordu dosta düşmana... cim bom bom'un çocuğu emre akbaba'dan da "şereftir seni sevmek" dışında başka bir şarkı zaten beklenmezdi, gereğini yerine getirdi genç aslan...
gecenin en neşelisi donk ise türkçe rap "vermedin"'i hem söyledi hem de dans etti podyumda, sahadaki soğukkanlı tavrının aksine. yuto sahneye çıktığında da japon topçunun önüne atlayıp, samuray kılıcı ile vurulma dramatizasyonu da donk'un oscarlık yeteneğini gösteriyordu. muğdat çelik'ten arabesk bir şarkı ne kadar bekliyorsak, semih kaya'nın bella ciao'su o kadar sürprizdi. la casa del papel'in son sahnesi ile genç nüfüsa kendini hatırlatan italyanların partizan şarkısını diziden mi beğenmiş, yoksa çekya günlerinde mi öğrenmiş semih bilinmez de, bu şarkıyla geceye damgasını vuranlardan biriydi başarılı stoper...
pastanın çileğine geçmeden ömer bayram'a bir tavsiyemiz olsun, "mavişim, mavilendim" güzel ve neşeli bir ezgi ama bizim buraların maviye alerjisi var ömer, bunu aklından çıkarma...
hocaların tercihlerinde ümit davala "another day in paradise" ve levent şahin "beraber yürüdük biz bu yollarda" ı seçerken, gecenin bombası hasan şaş'tan geldi. "alçaklara kar yağıyor üşümedin mi, sen bu işin sonunu düşünmedin mi?" diyen hasan "kapakları" koyuyor, "taşları" yolluyordu ali sami yen'den istanbul'un değişik semtlerine...
ve fatih terim... adanmış hayatların umudu ile giriş yapan hoca, ardından şampiyonlar ligi müziği ile hedefi işaret ediyordu bu mutlu gecede...
şampiyonun gala gecesi güzeldi, eğlenceliydi de başkan mustafa cengiz'in fatih terim'le sahnede 5 yıllık kontrat imzalama sürprizi hepsinin de önüne geçti.
ne diyelim "şimdi onlar düşsün", biz eğlenmeye devam edelim...
kutlamalardan fotoğraflar ve kaynak:
https://ultrasmovement.blogspot.com/...onu-galatasaray.html
bütün bunlar iyi hoştu ama "ayrıntıydı" zira herkesin beklediği hangi futbolcunun hangi şarkı eşliğinde sahneye çıkacağıydı. melo'nun sahnede çocuklarıyla pitbull hareketleri, burak'ın sneijder bi' şey söyleyecek deyip, wesley'in fener ağlama bestesini başlatması hep akıllarda kalacakken, bu sene ne izleyecektik?...
kaptan selçuk, başakşehir galibiyeti sonrası stadyumu inleten barış manço'dan "yaz dostum" ile sahne alırken, yine biryerlere, birilerine mesaj yolluyordu inceden inceden... muslera, mariano, fernando, linnes, onyekuru, marcao, luyindama yabancı rap şarkıları tercih ederken, kostas mitroglou'nun sirtaki ile podyumda yer almasını beklerdik ama o da ingilizce rap şarkısı tercih edenler kervanına katılmıştı. belhanda bilerek mi yaptı, şarkılar mı karıştı bilmem de belhanda sahneye çıktığında "fener ağlama" çalarken, ismail çipe de ise ilahi çalıyordu. kaynağı ve doğruluğu nedir bilemem de sosyal medyada sneijder'a ait olduğu iddia edilen " belhanda galatasaray'a gelip, benden 10 numarayı aldığında ona çok kızmıştım ama kutlamalara benim gibi fener ağlama şarkısı ile çıktığı için çok sevindim" demecinde olduğu gibi bizim de içimizin yağlarını eritti faslı oyuncu. bundan sonra da gelenek olur artık 10 numaraların şampiyonluk kutlamalarına fener ağlama eşliğinde çıkması...
şampiyonluğun kazanılmasında en büyük pay sahiplerinden olan feghouli'nin kendi coğrafyasına ait bir şarkı ile taraftarları selamlamasını beklerken, o ise "türk'ün simgesi galatasaray" diyerek bizden biri olduğunu haykırıyordu dosta düşmana... cim bom bom'un çocuğu emre akbaba'dan da "şereftir seni sevmek" dışında başka bir şarkı zaten beklenmezdi, gereğini yerine getirdi genç aslan...
gecenin en neşelisi donk ise türkçe rap "vermedin"'i hem söyledi hem de dans etti podyumda, sahadaki soğukkanlı tavrının aksine. yuto sahneye çıktığında da japon topçunun önüne atlayıp, samuray kılıcı ile vurulma dramatizasyonu da donk'un oscarlık yeteneğini gösteriyordu. muğdat çelik'ten arabesk bir şarkı ne kadar bekliyorsak, semih kaya'nın bella ciao'su o kadar sürprizdi. la casa del papel'in son sahnesi ile genç nüfüsa kendini hatırlatan italyanların partizan şarkısını diziden mi beğenmiş, yoksa çekya günlerinde mi öğrenmiş semih bilinmez de, bu şarkıyla geceye damgasını vuranlardan biriydi başarılı stoper...
pastanın çileğine geçmeden ömer bayram'a bir tavsiyemiz olsun, "mavişim, mavilendim" güzel ve neşeli bir ezgi ama bizim buraların maviye alerjisi var ömer, bunu aklından çıkarma...
hocaların tercihlerinde ümit davala "another day in paradise" ve levent şahin "beraber yürüdük biz bu yollarda" ı seçerken, gecenin bombası hasan şaş'tan geldi. "alçaklara kar yağıyor üşümedin mi, sen bu işin sonunu düşünmedin mi?" diyen hasan "kapakları" koyuyor, "taşları" yolluyordu ali sami yen'den istanbul'un değişik semtlerine...
ve fatih terim... adanmış hayatların umudu ile giriş yapan hoca, ardından şampiyonlar ligi müziği ile hedefi işaret ediyordu bu mutlu gecede...
şampiyonun gala gecesi güzeldi, eğlenceliydi de başkan mustafa cengiz'in fatih terim'le sahnede 5 yıllık kontrat imzalama sürprizi hepsinin de önüne geçti.
ne diyelim "şimdi onlar düşsün", biz eğlenmeye devam edelim...
kutlamalardan fotoğraflar ve kaynak:
https://ultrasmovement.blogspot.com/...onu-galatasaray.html
