• 1230
    24 ocak 2021 yeni malatyaspor galatasaray maçında o kadar beklentisiz hale gelmiştim ki piyangodan büyük ikramiye kazanmış kadar sevindim neredeyse. epeydir bu kadar sevindiğim bir maç hatırlamıyorum son iki sezonda, malum 23 şubat 2020 fenerbahçe galatasaray maçı hariç.

    golün birkaç haftadır iyi oynayan babel'e kısmet olması da ayrıca mutlu etti. hastalıktan kurtulduktan sonra epey iyi oynuyordu, hatta geldiğinden bu yana en iyi performansını veriyor. attığı gollerden bağımsız söylüyorum bunu. kendisiyle rotasyona döndürülecek bir forvet bulabilirsek diagne ve falcao'yu, ikisini birlikte satabiliriz bence.
  • 1234
    baba oldum sözlük.

    hagi'nin doğum gününde, dünya solaklar gününde hagi'den özür dilememe sebep olan solak olan eşimle dünyalar güzel bir kıza sahip olduk. yaşadığım tarifsiz mutluluğu sizlerle de paylaşmak istedim. :))

    omzumda şampiyonlar ligi maçları izlemen dileğiyle, hem bizim ailemize hem de galatasaray sözlük ailesi hoş geldin asya :)
  • 1236
    baba olanlar kervanina ben de katilmis bulunuyorum birkac gun once. evlat basaksehir maci icin ugurlu geldi. uguru ve galibiyet serisini de devam ettirecegiz bugun. (bkz: 6 şubat 2021 fenerbahçe galatasaray maçı)

    dilerim her isteyen gonlunce tadar bu tarifsiz duyguyu. tum cocuklarin saglikli, mutlu ve huzurlu bir omur gecirmeleri dilegiyle. bizimkilerin ek olarak kupalarla*.
  • 1244
    bugün itibariyle kızımız dünyaya geldi sözlük. allah isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın. baba olma hissi, insana kendini daha değerli hissettiriyor bunu da anladım bugün.

    ben de muhtemelen birçok erkek babasının yaşadığı gibi bebeğe zarar mı veriririm endişesiyle bebeği kucağa almada zorluk çekiyorum henüz.:) allah tüm evlatlara hayırlı ömürler nasip etsin inşallah.
  • 1245
    oncelikle 3 yil once gene buraya yazmistim. babamin vefati sonrasi zorlu surecte abd’de cok da ust sira bir okul olmasa da hukuk fakultesine kabul edilmistim.

    simdi aradan 3.5 yil gecti, okul bitti vesaire derken bu cuma subat ayinda girdigim baro sinavinin sonuclari aciklandi. gururla soylemek isterim ki aranizda artik abd’de yasayan bir avukat aslaniniz var.
  • 1246
    ülke ve insanlik olarak $u günlerde o kadar sevinmeye ihtiyacimiz var ki.

    bir yandan covid belasi. diger yandan israil'in filistin üzerindeki yillardir süren ve 1 haftadir iyice ayyuka çikan zulmü.

    dünya genelikdeki açliklardan artik bahsetmiyoruz bile. hala dünyanin herhangi bir kö$esinde açliktan her saniye bir çocuk ölüyor.

    yine de $ansli insanlariz. anne ve babalarimizdan bize miras kalan dinimizin emrettigi oruç var. her yil 1 ay oruç tutarak açin halinden az da olsa anlamaya çali$iyoruz.

    bu vesile ile ne mutlu mübarek ayda orucunu tam tutabilenlere.

    bugün arefe. ramazan'in son günü. $imdiden ho$çakal ey güzel ay. sana layik olabildiysek ne mutlu bize.

    ve yarin bayram. 1 ay orucumuzu tam tutuk, hasret ile yolunu gözledik ve sen çikageldin. iyi ki de geldin, ho$geldin.

    bu baglamda önce sözlük efradinin ve sonra tüm islam aleminin mübarek ramazan bayramini cani gönülden kutlar ve hayrilara vesile olmasini dilerim.

    sevgi, huzur ve ne$e dolu nice bayramlara pek kiymetli karde$lerim. covid bitsin, israil yok olsun, cimbom $ampiyon olsun in$aallah!

    yüce rabbimin bizlere cumartesi* günü çifte bayram ya$atmasi temennilerimle, iyi bayramlar.
  • 1248
    mutluyum sözlük. 3 ay önce bir iş görüşmesine gitmiştim fakat 3 aydır dönüş yapmamışlardı. sadece görüşme yapmıştım 1 saat kadar. haber gelmeyince 8 mart tarihinde taşeronda çalışmaya başlamıştım izin yok, sabah 7 akşam 7.

    bugün itibariyle sağlık evraklarını halletmem söylendi diğer iş görüşmesinden. salı işe başlayacağım söylendi. 2 senedir işsizlik sonrası oturdum buruk gülümseme ile bir sigara içtim.

    darısı işsiz tüm herkesin başına.
  • 1249
    sevgili dostlar,
    şubat ayının sonunda barınaktan 1,5 yaşında erkek bir köpek aldık. kerata başta çok iyiydi, evde falan harikaydı, ama zamanla dışarıda sorunlar ortaya çıkmaya başladı: insanlar, çocuklar, arabalar, bisikletler, scooterlar ne olursa olsun her şeye havlama ve atlama. eşim iki kez yere düştü toplum içinde, ağlayarak eve geldi. birkaç kez de psikolojimi bozdu (birden arkamızda beliren iki çocuğa havladı). resmen eşimle hata mı yaptık diyorduk antrenor ile zaten normal çalışıyorduk ama bunun üstüne değil bu sonradan oluşan bir problemdi.

    neyse dikişleri alındıktan sonra genel kontrol için aynı veterinere götürdük. ilk buluşmada resmen dünyanın en tatlısı olan hayvan sürekli havladı vs. sonra veteriner dokunurken 10 saniye hırladı ve ısırmaya çalıştı. veterinerin çok iyi bir insan olduğu ortaya çıktı ve köpeğin bu hale gelmesine üzüldü, bize davranış veterineri önerdi.

    haziran başında davranış veterinerine gitmeye başladık, ilk seans 1.5 saat sürdü ve ardından köpeği anlamaya çalıştı ve sonunda saldırganlık sorunu olmadığını, sosyallesme surecini kacirmasindan dolayi genel bir anksiyete sorunu olduğunu söyledi. (barınaktan aldığımızdan beri köpeğin 1.5 yıllık ömrünü bilmiyoruz). bize iki tane anksiyete ilacı verdi ve bunlara ek olarak karşı kondisyonlama denen(counter conditioning) bir yöntem başlattı:
    ilk hafta sadece evde bizi takip ederken, sakinleştiğinde ve yemeği gösterdiğimizde oturduğunda onu besledik.
    sonra aynısını dışarıda yaptık.
    sonra sadece insan gördüğünde mama yedi. hatta öyle bir hale geldi ki esime gore adam sabahlarıyemek yiyebilsin diye insanları arıyor ve ilk gördüğü kişide hemen oturup esime bakıyor :)

    neyse, 2 ay sonra onu dışarı çıkarmak bizim için bir zevk oldu. nerede o stresli gezintiler, nerede şimdiki durum. ayrıca eğitmen ile köpeklere karşı nasıl davranılması gerektiği konusunda (köpek gördüğünde heyecanla havlar vb.) çalışmalara başladık. bu konuda nasıl hareket etmemiz gerektiğini anladık (maalesef tasma düzeltme gibi negatif yöntemlere kopegimiz cevap vermiyor. bu yüzden sadece pozitif sekildeçözmeye çalışıyoruz, ancak düzeltilmesi zor).

    cuma günü, eğitmen köpeğiyle doğru davranmayı öğretene kadar yaklaşık 20 dakika calistik (kopegin etrafindan gectik, cok bakip ses cikarmaya baslayinca kafa tasmasi ile suratimiza dogru cekip bir ses cikarttik ve suratimiza baktiginda odul verdik. bu sekilde kopek gordugunde yapmasi gerekenin ses cikarip heyecanlanmak degil bize bakmak oldugunu ogrettik) . köpekle tanıştıktan sonra, cagirdigimda yanima geldi. köpekle takılmak yerine benimle oynadi. eğitmen şaşırdı, başka bir köpek getirdi ve o köpekte de aynısı oldu. ayrıca topunu atınca ve o koşarken "dur" diyince durdu. eğitmene göre bir köpeğin başka bir köpekle oynamayı bırakıp sahibiyle birlikte olmayı istemesi ya da sahibinin emirlerine bu kadar uyması çok önemli ve zor, bu da köpeğimizin emir almayı sevdiği, bizle olmaktan mutlu oldugu ve bizim kopekten daha ilgi cekici oldugumuz anlamina geliyor.

    bunlara ek olarak aylar sonra son 2-3 günde iki kişiyle konuşurken köpeğimiz havlamayı kesti ve insanlar bizden 1m uzaktayken bize baktı, oturdu. bu, artık havlamak veya zıplamak onun stresli durumdaki ilk hareketi degil demek. oturup bize bakıp yemek için beklemek yapılan ilk hareket oldu. aylar sonra bir kişiye havlamasindan, üzerine atlamasindan korkmadık. bugün konuştuğumuz kişi de bir yabancı, bizi sürekli köpekle çalışırken görmüş, merak etmiş ve sormak istemiş . bu arada biz dışarıda antrenman yaparken insanlar gelip köpek egitmeni miyiz diye soruyorlar çünkü kimse köpeğini eğitmiyor, spor yaptirmiyor vs. herkes sadece yürüyor kopekleriyle.

    neyse bu da sevinc duvarına yazdığım yazı; 4 ay boyunca rahatça yürüyememekk, her köşede insan var mı, çocuk veya köpek var mı diye bakmaktan, rahatça yürümeye ve insanlarla konusabilmeye geldik.. hala gidecek yolumuz var (örneğin, insanlara kapalı bir alana rastladığında, misal asansör çıkışları ya da apartman icleri hala stresli oluyor) ama tünelin sonunda ışığı görüyoruz. eşim artık ağlamıyor, stresli halde sokağa çıkmıyor, aksine ikimiz de kopegi disari cikarmaktan zevk aliyoruz. köpeğimizle olan ilişkimiz de gelişti, bu yüzden akşamları kafamızı yastığa koyarken “bu hayvanla nasil ugrasacagiz” demiyoruz.

    türkiye'de egitmen bulmak zor biliyorum, davranış veterineri bulmak daha da zor. ama bu tür sorunlarınız varsa kesinlikle egitmenle ya da kendi halinizde ugrasmak yerien veterinerin (varsa davranis veterineri) ilaç takviyesi ile yapmanızı tavsiye ederim. kendi eğitmenimiz buna karşıyken bile köpeğimizde sonuçları görünce ilaca karsi olmaktan vazgecti çünkü 1.5-2 ayda belki 5-6 ay sürecek bir iyileşme elde ettik.

    edit: yabanci klavye var, o sebepten yazdigimi google translate'e koydum ama o da cumleleri sacma sapan bir hale getirdi, duzeltirken tekrar turkce karakterleri koyamadim...
App Store'dan indirin Google Play'den alın