❮
2010❯
  • 23152
    “mayıs ayında seçim olacağı daha önceden belliydi. fakat gördüğüm kadarıyla tecrübeli arkadaşlar aday olmadı. galatasaray’ın bir takım meseleleri varsa ki var, yapısal bakımdan var, kurumsal disiplin bakımından var... bunlar galatasaray’ın elindeki varlıklarla israf edilmeden değerlendirilecek. bunun galatasaray’ın ortak aklından çıkması gerektiğini düşünüyorum. henüz o ortak akıl oluşmadı, o yüzden seçim heyecanı kayboldu diyorum. yoksa seçim seçimdir”

    “maddi sorunlar çözülmeyecek gibi değil. galatasaray’ın maddi problemi var ama yok. çünkü çözülmeyecek hiçbir problemi yok. fakat ortak aklın bunda destek olması lazım, bunda hemfikir olması lazım. neticede galatasaray’ın borcu var ama büyük de varlıkları var. galatasaray’ın işletme sermayesi noksanlığı bulunuyor. işletme sermayesi noksanlığını da ancak sermayeyle tamamlayabilirler. dolayısıyla sermayedar lazım. işte budur vermek istediğim mesaj.”

    faruk süren
  • 23155
    "her hafta çıkıp konuşmak istemem ama takım arkadaşlarım illa ki selçuk sen git konuş dediler.kazanmasını bildik. kazanırken golün bana nasip olması çok sevindirdi. kaldı 4 inşallah şampiyon olacağız.hepimiz gole o kadar inanmıştık ki. golden sonra herkes üstüme çıktı nefessiz kaldım allahtan sinan gümüş yarıdım etti. (u: :] ) "

    "maç 90 dakika. 90 dakika boyunca desteklerini bekliyoruz. taraftarımız bizim için çok önemli. onlarla tek yüreğiz kaldı 4. "

    selçuk inan *
  • 23158
    selçuk inan ile röportaj yapılmış;

    --- alıntı ---

    iskenderun’da münir inan’a ait küçük bir mahalle bakkalı… münir bey yıllar sonra süper lig’e damga vuracak selçuk inan’ın babası. yıl 1994. selçuk henüz dokuz yaşında. selçuk bakkal çırağı ama aynı zamanda o bakkalın vârisi. aslında baba münir inan’ın hayali daha büyük: bir market açıp, oğlunu başına geçirmek.

    ama selçuk inan’ın aklı gofret satışlarında değil, futbol topunda… bakkalda alışverişe gelen çocuklar, kolalarını ve gofretlerini aldıktan sonra çıkıp gidecekler; selçuk da kepenkleri indirip her zaman yaptığı gibi oraya şut çekecek. sonra hemen bakkalın yanı başındaki sahada maç yapan karaağaçspor’lu abilerini izleyecek.

    selçuk, 10 yaşında. artık kenardan izlediği abileriyle birlikte oynamak için karaağaçspor’un seçmelerine giriyor. kendinden iki-üç yaş büyüklerin arasında olmasına rağmen recep altın hocanın gözüne girmeyi başarıyor. ancak tablonun rengi bu kadar pembe olmayacak. önce baba münir inan karşı çıkacak futbolcu olmasına. “bu işte gelecek yok” diyecek. çünkü kendisi de aynı yollardan geçmiş ve adana demirspor’a futbol oynamaya gidecekken babası tarafından engellenmiş. selçuk idmanlara gidemesin diye antrenman saatlerinde oğlunu bakkalda yalnız bırakacak.

    neyse ki recep altun idealist bir hoca, selçuk’u büyük topçu yapmayı takmış kafasına. münir beye direniyor. selçuk inan anlatıyor: “beş çocuklu bir ailenin tek erkek çocuğuyum. babamın benimle ilgili planları vardı. işleri ilerletip bir gün benim için market açmayı hayal ediyordu. bu benim aklımın ucundan bile geçmiyordu. ben o kepenkleri indirip şut çekme derdindeydim. bakkalın en çok bu yönünü seviyordum.”

    “belki ukalalık olacak ama bir gün futbolcu olacağımı biliyordum. ‘futbolcu olmazsan ne olursun’ diye soranlara ‘yine futbolcu olurum’ diye cevap verirdim.”

    engel bir değil iki; babası gibi, annesi ve ablaları da selçuk inan’ın futbolcu olmasına karşı çıkıyor. bir gün recep hoca aileyi ziyaret ediyor. “onu büyük futbolcu yapacağım. isterse çocuk bende kalsın, eğitimini de üstleneyim” diyor. anne nazmiye hanım bu teklif karşısında çılgına dönüp “manyak mısınız?” diye bağırıp çağırıyor. recep hoca ailenin düşmanı haline geliyor artık. ama selçuk’un futbolcu olma hayallerinde en ufak bir azalma olmayacağı gibi, bu durum küçük çocuğu daha da heveslendiriyor.
    hayallerinin yanı başında

    karaağaçspor, futbolculuk hayallerine yaklaşmak demek. her fırsatta bakkalın kapısını kilitleyip sahaya maça gidiyor, müşteri geldiğinde oyunu durdurup hemen bakkala… saha artık ikinci evi gibi. “çok küçüktüm ama o sahanın görevlisi de bendim, bekçisi de… diğer takımlar maç yaptığında sağlıkçı diye kulübede ben oturuyordum. biri sakatlandığında oyuna ben girerdim” diye anlatıyor selçuk. “kireçle çizgileri bile ben çiziyordum, fileleri ben takıyordum. kulübün anahtarı da bendeydi. futbolu çok seviyordum.”

    14 yaşında hayatının ikinci engeliyle karşılaşıyor. recep hoca onun artık daha büyük bir kulübe transfer olması gerektiğine karar veriyor. çanakkale dardanelspor’un seçmelerinde beğenilecek ve çanakkale’ye davet edilecek. recep hoca yine ailenin kapısını çalıp bu kez daha kararlı bir şekilde “oğlunu alıyorum, yarın götüreceğim” diyor. artık evde daha büyük kıyamet kopuyor. baba münir inan müsaade etse de anne ve ablalar selçuk’ın karşısında. ama selçuk sonunda istediğini yapacak ve gidecek…

    “ailesinden ne azarlar yedim? ben manyak mıyım? iskenderun’dan bir yıldız çıksın istiyordum. kapılarında yattım. onları ikna edebilmek için belediye başkanını bile devreye soktum” diye anlatıyor recep hoca.

    karaağaçspor’da oynarken bir gün takım halinde recep hoca ile birlikte kulübün yakınlarına kavak ağaçları dikiyorlar. recep hoca bizim aracılığımızla selçuk’a o günlerin anısına bir mesaj iletiyor: “ektiğimiz kavak ağaçlarıyla birlikte sen de büyüdün.” selçuk bunu bizden duyunca duygusallaşıyor, çekik gözleri daha da küçülüyor. “iki gün önce iskenderun’daydım” diyor. “eski kulübüme gittim. o ağaçları gördüm. insan çok duygulanıyor. benim önüme hedeflerimi ilk recep hoca koydu. onunla birlikte oynama fırsatı da buldum. o benim hocamdı, ben futbolcuydum, birlikte orta sahada oynuyorduk. çok özel günlerdi benim için.”

    ideallerle büyüyor selçuk. babasından ve annesinden iyi insan olmak, recep hocasından büyük topçu olmak konusunda öğütler alıyor. ama daha 14’ünde aileden kopup başka bir şehirde yaşamayı o yaşa kadar kimseden öğrenemiyor. çanakkale’deki ilk günlerinde çok zorlanıyor. “ilk gittiğimde çok sıkılmıştım. hiçbir şey yiyip içemiyordum. çamurların içinde okula gidiyorduk. çok zor dönemlerdi. annemden, babamdan arkadaşlarımdan ayrılmak çok zor gelmişti. geri dönmek istedim ama beni hep tuttular. aslında ortam mükemmeldi. ajax’ın altyapısından hocalar geliyordu. yine de aileden uzak kalmak çok zordu.”
    “insanların beni istemediklerini düşünüyordum”

    o zor günlerde imdadına zidane yetişiyor. takımın genel menajeri nahit güzel, selçuk için özel olarak fransız yıldızın kasetlerini getiritiyor. selçuk’un hayallerindeki hep onunki gibi bir gelecek çünkü. “zidane’ı hâlâ izliyorum” diyor selçuk. “istisnasız her maçtan önce videolarını izliyorum. o çok farklı. bütün maçlarını izledim, hiçbir maçını kaçırmadım. insan olarak kendisini çok yakın hissediyorum. her maçtan önce illa ki internetten videolarını izlerim. sezon başında real madrid’le yaptığımız maç için gittiğimizde haber gönderdim. o maç bitmeden gitmiş. neden bana söylemediniz demiş. maç biter bitmez, bir saat duş almadan bekledim. gelecek dediler, görevlileri araya soktum. sonra haber aldım ki, gitmiş. sonra imzalı bir formasını gönderdi. dolapta bir tek o var şimdi (gülüyor). yanına hiçbir şey koymuyorum.”

    17 yaşında çanakkale dardanelspor’la ilk profesyonel maç, takımın dümeninde metin tekin… selçuk, manisa maçına 10 numara olarak başlayıyor ve ilk maçında galibiyet sevinci yaşıyor. artık her şey farklı… “maçtan sonra çok değişik hissediyordum artık. bana çok basit gelmişti. genç milli takımda ya da altyapıda oynamak çok daha zordu.” o günden sonra bir daha paf takıma dönmeyecek.

    sonra ilk profesyonel transfer… ersun yanal, çanakkale’ye gelip selçuk’u izleyip vestel manisa’ya götürüyor. yanal, zamanla selçuk’u futbol kariyerindeki en önemli karakterlerden biri haline gelecek.

    ama belki de futbol kariyerinin en önemli manevrasını kendi iradesiyle yapıyor. manisa’daki ilk günlerinde etraftan kulağına “çok yetenekli ama koşmuyor, tembel oynuyor” eleştirileri geldiği sırada kafasının tası atıyor. kendisi anlatıyor: “manisa’ya imza attım, formayı giydim, ilk hazırlık maçına çıktık. ersun hoca beni 10 numara olarak oynatmak istiyordu. ben 10 numara olmaktan çok rahatsızdım. her şeyden nem kapıyordum. gol atıyorum, attırıyorum ama ‘koşmuyor’ diyorlardı. insanların beni istemediklerini düşünüyordum. ersun hocaya gittim, ‘artık ben ön liberoyum’ dedim. ‘eğer koşmaksa olay, koşarım.’ maça çıkacağız. ben önde, zelenka arkada oynayacaktı. ‘hocam ben 10 numara oynamak istemiyorum’ dedim. ‘nasıl oynamak istemezsin, sen oynayacaksın’ dedi. karşı çıktım, ‘ben öyle olmak istemiyorum’ dedim. kararlı olduğumu görünce isteğimi kabul etti. maçtan sonra ön libero oldum. bir daha hiç değişmemek üzere.”

    “biraz fazla mı duygusalsın” diye soruyoruz. “çok duygusalım” diye gülerek cevap veriyor. “inanılmaz hem de… o konu biraz hassas.”
    hiç durmayan gelişim

    selçuk inan için fourfourtwo’ya röportaj veren en mütevazı oyunculardan biri dersek abartmış olmayız. florya’da buluşuyoruz ve oturur oturmaz bize su getirmeye gidiyor. fotoğraf çekimleri için bizi kırmıyor, iki kez arabasına, bir kez de odasına gidip fotoğraf çekimleri için bir şeyler getiriyor. sonra bir buçuk saat süren röportajın ardından “vaktinizi aldım, kusura bakmayın” diyor. bunları söylerken ne kadar samimi olduğunu söyleşinin muhtelif bölümlerinde de anlıyoruz.

    samimiyet ve duygusallık, selçuk’un hayatının fazlasıyla odağında ve biz de buna yakından şahidiz. zaten kariyeri de bu doğrultuda şekilleniyor. mesela onu manisaspor’dan trabzonspor’a transfer ettiren şey de ersun yanal ile arasındaki bağ. “ersun hocanın bende çok farkı yeri var. trabzon’dayken beni aradı, ‘mutlaka gelmen gerekiyor’ dedi. ben de gittim. benim için tamamen duygusal bir karardı. ‘hayır’ diyemezdim. kendimi ona borçlu hissediyordum. manisa’da pubis sakatlığından sonra güçsüz olmama rağmen beni kazanmak için sürekli oynattı. galatasaray da, fenerbahçe de, beşiktaş da beni istiyordu. ersun hocanın araya girmesiyle ben artık araya kendim girdim ve menajerleri aradan çıkardım.”

    bu selçuk’un şansı mıdır yoksa içgüdülerinin başarısı mı bilinmez, şimdiye kadar aldığı duygusal kararların hiçbiri onu mahcup etmedi. “trabzon’da güzel günler geçirdim. ersun hocayla, şenol hocayla çalıştım. burak yılmaz’la bir araya geldim.”

    peki gelişimini tamamladı mı? o, geldiği noktayı sadece yeni bir basamak olarak görüyor.

    “gelişim hiç durmuyor. kariyerim adına her zaman bir basamak atladığımı düşünüyorum. zaten başarı da şu anda bununla doğru orantılı olarak gidiyor. hep merdivenleri tek tek çıktım. kariyer planlamamı da küçüklüğümden beri öyle yapmıştım. 18 yaşında galatasaray’a gidip 22 yaşında oradan ayrılacağıma ben 30 yaşında gidip 35 yaşında bırakayım daha iyi. hayatımda hiçbir şeyde aceleci olmadım. her zaman basamak basamak çıkmaya çalışıyorum.”

    orta sahada boş alan bırakma, yerini boşaltan arkadaşlarının açıklarını kapat, topu alınca arkadaşlarının nerelere hareketlendiğini gör! onun mevkisinde oynayan bir oyuncunun çok fazla sorumluluğu var. selçuk inan, bu sezon tüm bunların üstesinden gelebildi ve oyunun ne kadar olgun olduğunu gösterdi. tabii bu, onun kariyerinde biraz zaman aldı. “ben herkese ‘27 yaşında futbolcu olacağım’ diyordum. çünkü hep bir eksik tarafınız oluyor” diyor. “sonradan izleyince ‘neden ben bunu düşünemedim’ diyorum. ama bu her geçen gün azalıyor. 20 yaşında maç bittiğinde kendime 1000 tane soru soruyordum, şimdi çok daha az… bence bir orta saha için olgunluk, tecrübe ve yaş çok çok önemli.”
    “benim için gülümsemek çok önemli”

    belki artık pek zaman bulamıyor ama bir dönem kişisel gelişim kitaplarından bol miktarda okumuş. ne bulursa… bunların arasında “nasıl ceo olunur?” başlıklı kitaplar da var, “iş dünyasında nasıl yükselinir” başlıklı olanları da…

    “kariyer planlaması yapma derdindeydim. elbette o kitaplardan bir şeyler öğrendim. ama istediğin kadar başarılı ol, iyi insan olmak farklıdır. yaşadıklarımdan ve okuduklarımdan çıkardığım ders şu: ‘insanlara güveniyorsan ve temiz kalpliysen hedefine ulaşırsın.’ bu yüzden sıcakkanlıyım. benim hayatımda gülümsemek çok önemli. bir insana soğuk bir şekilde de selam verebilirsin, gülümseyerek de… ayrıca adalet duygusuna da çok önem veriyorum.”

    peki bu son ve bundan sonra da devamı gelmesi muhtemel başarılar onu değiştirir mi? “hiçbir zaman ego sahibi olmadım. egosu yüksek insanlar görüyorum ama etrafımda öyle insanları çok tutmuyorum. tabii bazıları da böyle yaşıyor, onlara saygı duyuyorum ama ego bana biraz ters geliyor.”

    belki aşırı duyusallığı dışında hem sahada hem de saha dışında şimdiye kadar çizdiğimiz portre mükemmele yakın. peki hiç mi eksik yanı yok? “aslında bütün oyuncular genellikle kendi oyununa konsantre olur. belki ben öyle yapabilseydim şimdikinden çok daha iyi oynayabilirdim. çünkü hiç öyle yapmıyorum, hep başka şeyler düşünüyorum. o nereye gitti, bu ne yaptı?.. son fenerbahçe maçında artık arkadaşlarıma onların oyunuyla ilgili o kadar çok şey söyledim ki, dalıp gitmiştim. top ayağıma her geldiğinde bocalamaya başladım. sesimi duyuramadıkça boğazlarım şişti. kendi kendime sahanın içinde konuşuyorum ‘sen kendi işine bak’ diye.”

    bu durumdan rahatsız olduğu kadar memnun da… “ben hiçbir zaman kendimi düşünmedim. benim için önemli olan öbür tarafı. çünkü asıl bir şeyleri yerine oturtan şey o. bunu sahanın içinde yapabilen en az üç dört oyuncunuzun olması gerekiyor. çünkü ben eğer ön liberoysam sağ bek çıkmışsa kesinlikle dönüşünü düşünmeliyim.”

    selçuk inan, ailesinin ona işaret ettiği yoldan gitmedi. bir süre recep hocasının çizdiği yolu takip etmişti ama artık onu da değiştirdi! çocukluk yıllarıydı. recep ona serbest vuruşlar konusunda bir tavsiye vermişti: “direğe nişan al, vur! gol olursa 100 bin kişi ayağa kalkar, direkten dönerse 50 bin, auta giderse 30 bin… denemekten korkma!” yıllarca bu sözü kulağına küpe yaptı. “genç milli takım dahil, belki de bugüne kadar attığım golün üç katı top direkten dönmüştür” diyor selçuk. “annem hep şöyle yakınırdı: ‘oğlum biraz ayarla şunu, neden aşağı vurmuyorsun?’ ‘ya anne hep bu recep hoca yüzünden! küçükken bana hep direğe nişan aldırırdı. yine öyle yapıyorum, direği vuruyorum!’ derdim. recep hocanın tavsiyesini hiçbir zaman unutmadım. ama artık onu dinlemiyorum. şimdi artık direğin biraz aşağısını nişan almaya çalışıyorum (gülüyor).”

    gelecek için ise çok daha yukarıları nişan alıyor ve son sözü söylüyor. “şampiyonluk belki bazıları için en üst basamak olarak gözükebilir ama henüz bu şampiyonluğu sadece türkiye’de yaşadım. bütün başarıların daha da ötesi vardır. hepsini kazansanız bile bunu ikinci kez kazanmak bir başka başarı. bu yıl kazandığımız şampiyonluk benim için bir ilkti. inşallah katlanarak gidecek…” selçuk galiba bu gidişle yakında recep hocasıyla birlikte ektikleri kavakların boyunu da aşacak.

    --- alıntı ---

    fourfourtwo 28 nisan 2013 yayınından.
  • 23161
    "adidas'tan yıllık 600 bin dolar alıyormuşuz. sordurdum galatasaray nike'tan yılda 4 milyon euro alıyormuş. dedim bu nedir? sonrasında görüştük ve adidas'a fesih bedeli ödemeden 600 bin dolarlık anlaşmayı 5 milyon dolara çıkardık."

    fikret orman

    yanlışın var fikret orman galatasaray nike'tan yıllık 7 milyon euro alıyor.

    http://www.milliyet.com.tr/...1903179-skorerhaber/
  • 23164
    "gordugum kadariyla galatasaray'i yoneten zihniyet tabanina cok uzak. yarsuvat'a sordum; verdiginiz demecler taraftar tarafindan cok elestiriliyor, nasil bu kadar tabana zitsiniz?
    yarsuvat dedi ki: ben taraftar birligini dusunemem, onlar bana mantalite olarak yaklasmalilar."

    "galatasaray taraftarlari kuluplerini yonetimin demeclerine ve yonetim sekillerine gore seveceklerse, sevmeleri mumkun degil."

    (bkz: gokmen ozdemir)*
  • 23166
    “eğer gol yemezsem, kesinlikle kupayı havaya kaldıran taraftar biz oluruz. nasıl olsa gol atıyoruz. savunmayı sıkı tutarsak, mutlu sona ulaşacağımıza yürekten inanıyorum”

    “takımda çok iyi bir hava oluşmuş durumda. hepimiz hedefe konsantre olmuş durumdayız. elimizden gelenin en iyisini, kalan karşılaşmalarda göstereceğiz. sadece ligi değil, türkiye kupası’nı da aklımızdan çıkarmıyoruz. geçen sezon bu kupayı almayı başarmıştık. şimdi ise ligi de kazanıp, umarım çifte kupayı taraftarlarımıza armağan edeceğiz”

    fernando muslera
  • 23167
    yeni sezon için trabzonspor’dan ayrılacağı iddia edilen ersun yanal’a teklif götürdüğü iddiası ile ilgili olarak,

    “iki gündür bursa ve çanakkale’de çeşitli organizasyonlara katılıyorum. hangi ara bu işi yapmışız, anlamıyorum!”

    “hamza hoca için ne kadar pozitif düşündüğümüzü her fırsatta dile getiriyoruz. kaldı ki biz seçilirsek, benden ötürü kendisini orada daha da rahat hissedecektir. zaten kendisi de bizim gibi kulübümüzün felsefesini iyi bilen birisi. işin diğer tarafındaysa, ersun yanal’ı milli takımda görev yaparken gönderen kişi benim!”

    cüneyt tanman
  • 23169
    kadıköy'de g.saraylı taraftarların maç izlemesini istiyorum. f.bahçe varsa g.saray, g.saray varsa f.bahçe var... rekabet öyle bir boyuta gelmiş ki artık renkleri bile kaldıramıyoruz. ben de derneğe falan giderken üzerime bakıyorum, lacivert bir şey var mı diye... ben 'bunlarla spor yapılmaz, vuralım kıralım' mı demeliyim? bu tip söylemler yerinde mi? hepimiz belli seviyeye gelmiş, bir statüsü olan insanlarız. buna uygun davranmak zorundayız.

    bu şampiyonluğun hangi başkana yazılacağının önemi yok, önemli olan galatasaray'a yazılması... 23 mayıs'ta görevim bitse de hem beşiktaş hem rize maçlarına geleceğim. passolig'im yok ama beni idare ederler, abdurrahim (albayrak) bir şekilde stada sokar artık. her maçımız heyecanlı geçiyor ama bence en zor olanı deplasmandaki gaziantep galibiyetiydi. hocasız çıkmıştık, taffarel vardı ve yine son dakika golüyle 1-0 kazanmıştık.

    biz emre belözoğlu'nu bebekken aldık, futbolcu yaptık. trafik kazasına karıştığında avukatlığını yaptım. lucescu ona 'her oyuncu bir gün italya'da oynamalı' dedi. emre de 'ben de oynamak istiyorum. ama kulübüme de kazandırarak gitmek isterim. galatasaray için her şeyi yaparım' cevabını verdi. ama sonradan öğrendik ki daha devre arasında bir balıkçıda inter'e imzalamış. aldığı nakit parayla da babasına o dönem otomobil galerisi açmış. o sezon zaten şampiyonluğu kaybettik.

    aziz yıldırım, fikret orman büyük kulüp başkanı, onlarla neden panele katılmayayım? ama emre (kapukaya) diye bir adam öyle tweetler atmış ki... çağırdım, geldi. utandı ve ağzını açamadı. 'sen nasıl avukat olmuşsun, ne kadar iğrenç laflar bunlar. bu iş bitmiştir' dedim. 11 yaşında galatasaray lisesi'ne girip yatılı okudum. arkadaşlarımız ailemiz oldu. aşık olduğumuzda, sınıfta kaldığımızda arkadaşlarımız bizim yanımızdaydı. bu 'derin' değil bir arada olmak, dayanışma..."

    duygun yarsuvat
  • 23170
    ''bütün taraftarlarımıza saygılarımı sevgilerimi sunuyorum. hergün bugün de konuştum. bütün raylar, paletler gelmiş. yapan firmayla sürekli konuşuyorum. sadece müfettiş raporu bekleniyor. onun için de araya bir dostumu soktum. taraftarımızın çektiği çile benim çektiğim çile. tribünler ne kadar dolarsa benim işime gelir. 27.500 taraftar var. her dakika bakıyorum kaç taraftar var diye. galatasaray'ın her taraftara ihtiyacı var. ihaleyi yeni alan müteahhit benim arkadaşım. o da çok iyi galatasaraylı. galatasaray kongre üyesi. yapan firmayla devlet arasında mahkeme var. ray çıktı vatandaşın ayağına saplandı. orada üzücü bir olay yaşandı. her yerden baskı var. en kısa zamanda olacak. bakarsın gençlerbirliği maçına yetişir. bir günlük döşeme işi var''

    ''herhalde en önce ben öleceğim. 360 dakikamız kaldı. çok zor geçiyor. bu 360 dakikayı nasıl tamamlayacağız bilmiyorum. enerjim tükendi vallahi bilmiyorum. bakacağız bir şey yapacağız. allah rakiplerimizin yöneticilere de sabır versin. bize de sağlık sıhhat versin. 4 tane hatta 6 tane daha maçımız var. bunlar da bitsin ciddi bir check-uptan geçeceğim. ciddi rahatsızlıklarım var. galatasaray sevgisi bu hastalıklarından önüne geçiyor. ben içeride olsam da olmasam da ben yine kim kazanırsa kazansın, 3 tane başkan adayı var, galatasaray kazanacak''

    ''şampiyon olduktan sonra 1 hafta tedaviyle geçecek. 15 gün telefonu kapatacağım. tedavi olacağım. vücudumun neresi dağıldı neresi dağılmadı baktıracağım. hiçbir idman kaçırmıyoruz. dün akşam 1'de ayrıldım. yarın sabah chedjou'nun mr'ı çekilecek onunla beraber gideceğiz. pazartesi günü adana'ya gidiyoruz. oradan mersin'e geçiyoruz. galatasaray aşkı öyle bir şey ki herşeyi unutturuyor''

    abdurrahim albayrak
  • 23171
    "ligde oynadığım 11 finalin 10'nu kazanmak çok güzel bir başarı. ancak bu bir takım oyunu ve takım işi. bireysel performans hiçbir zaman yeterli olmuyor. mutluyum tabii ki. inşallah devamını yaşamak nasip olur. oyunculukta olmasa da belki antrenörlükte devamını yaşarım. ben basketbolu çok seviyorum, hiç bırakmak istemiyorum ama günün birinde artık noktalamam gerekecektir. allah sağlık verdiği, kendimi iyi hissettiğim sürece oynamak isterim. herhalde beni spor salonuna gömecekler."

    "geçen sezon üç kupa kazandığımız takımdan çok önemli oyuncular ayrıldı. bunun eksikliğini çok hissettik. yeni gelen arkadaşların uyum sorunu oldu. sezon içinde bir arkadaşımız iki defa gidip geri geldi. bunlar tabi bizi kötü etkiledi ama biz profesyoneliz. elde edeceğimiz bir başarının bütün bu sorunları unutturacağını biliyorduk. öyle de oldu. şampiyon olduğumuz için çok mutluyuz."

    "tek isteğim kulübün bu seneyle ilgili yaptığı hatayı önümüzdeki sezona yansıtmaması. kulübün yatırımı inşallah bir önceki sezon gibi devam eder. çünkü bu takımın potansiyeli var. bir kez avrupa ligi şampiyonluğu kazandık. aradan yıllar geçmesin, tekrar aynı başarıyı yakalayabiliriz. inşallah yönetim de bunun farkına varır, tekrar aynı başarıyı camiaya yaşatma imkanını bize verir"

    "dörtlü final'deki bütün takımlar yendiğimiz ekipler. hem içeride hem de deplasmanda yenmiştik. turnuva ortamı çok farklı. o anda havayı yakalamak çok önemli. biz o potansiyeldeydik ama maalesef gidemedik. avrupa ligi'ne kötü başladık. sonradan toparladık ama yeterli olmadı. dörtlü final'de olsaydık eminim final oynardık."

    2015 fiba avrupa şampiyonası için,

    "inşallah güzel bir derece elde edip olimpiyatlara gitme hakkı kazanırız. şimdi olimpiyatta oynamak en büyük hayalim. çünkü ilkinde hiçbir şey anlayamamıştım. ilk defa olduğu için farkına varamamıştık. o yüzden bu kez olimpiyatlara gitmeyi çok istiyorum. ondan sonra bir ara var. o arada basketbola devam edip etmeme konusunda kararımı vereceğim. benim için hayırlısı neyse o olsun."

    nevriye yılmaz
  • 23172
    1-1 biten liverpool maçı sonrası,

    "bizim daha fazla başarı elde etmemiz için değerli düşmanlara ihtiyacımız var. steve çok iyi bir insan. onlara karşı kazandık, berabere kaldık, kaybettik. futbol ailesi içinde hepimiz kardeşiz. onun yeri asla dolmaz."
    "beni buraya geri döndüren herkese teşekkür ediyorum. patronuma, yöneticilere ve seyircilere... seyircilerin benim geri dönmemde çok büyük etkisi oldu. onların kalbimdeki yeri ayrı...
    "24 mayıs'ta herkesi kupa törenimize davet ediyorum.çok güzel ve çok ağır bir kupa... o kadar ağır ki ancak takım olarak yardımlaşarak kaldırabiliriz bu kupayı. anladınız ne demek istediğimi"

    jose mourinho
  • 23173
    "ne olursa olsun biz onlardan daha rahatız. onlardan daha stressiz bir oyun oynayacağız. futbolcularımızın moralleri de üst seviyede"

    "inşallah taraftarlarımızın desteğiyle buradan puanları alan taraf olacağız. mersin idman yurdu ne zaman ne yapacağı belli olmayan bir takım. inanıyorum ki yarınki maçı kazanacağız. hiçbir şüphemiz yok. futbolcularımız da bunun farkında, gereğini yapacaktır. kadromuzda fazla bir eksiğimiz de yok. son 4 haftayı en iyi şekilde değerlendirmeye çalışacağız. galatasaray'ın arkasından fenerbahçe ile karşılaşacağız. inşallah her ikisini de buradan yenip yollayacağız."

    mersin idman yurdu'nun başkanı ali kahramanlı
  • 23174
    "onlar gibi bizim için de zor bir maç. taraftarımız önünde galip gelmek istiyoruz, tek düşüncemiz bu. bunu da yapabilecek güçteyiz. suat altın inşaat kayseri erciyesspor maçı önce oynadığımız oyunların üzerine çıkabilirsek buradan istediğimiz şekilde ayrılabiliriz"

    "her türlü zor şartlara rağmen; bazen sakatlıklar olsun, başka şeyler olsun; takımımız buraya iyi bir şekilde geldi. inşallah bu maçı iyi bir şekilde bitiririz"

    rıza çalımbay

    (bkz: 12 mayıs 2015 mersin idmanyurdu galatasaray maçı)
  • 23175
    "lille de büyük bir kulüptü, ama galatasaray çok büyük bir kulüp. bu sene şampiyon olacağız, inanıyorum. şampiyonlar ligi'nde de çok büyük işler yapacağız"

    "ben bunu semih kaya ve koray günter'e de söylüyorum. bir takımın defans oyuncusunun gol atması ekstradır. bu kadar gol atmamı daha önce orta saha oynamış olmama bağlıyorum. aynı zamanda stoper oynadığım için rakip stoperin de ne yapacağını biliyorum. attığım kafa gollerinde sürekli hareketliyim, ben atamasam bile arkadaşlarıma alan yaratıyorum"

    "wesley sneijder'in oynadığı gibi 10 numara pozisyonundayım. hep forvet arkasında oynadım. ilk defa savunmacı olarak oynadığım takım lille'dir. o yüzden topu ileri dikmeyi, uzun oynamayı sevmem. kısa paslarla çıkmayı severim"

    "lille'deki hocam rudi garcia bana "orta sahada oynarsan benim banko oyuncum olmazsın, ama savunmada oynarsan benim her zaman sahada kalan oyuncum olacaksın" demişti ve ben de her zaman sahada kalmayı tercih ettim. defansın merkezinde oynamaya başladım. benim hayalim orta sahada oynamaktı. burada veya kamerun milli takımı'nda bu şans verilse şu anda dahi kabul ederim. fakat galatasaray'ın orta sahasında selçuk, melo, hamit gibi çok iyi oyuncular var. dolayısıyla benim için öncelik sahada olmak"

    defansta görev yapmasına rağmen profesyonel kariyerinde bir kırmızı kartının bulunduğunun hatırlatılması üzerine, "aslında o maçta hakemin kararı yanlıştı. ben son savunmacı değildim, arkada başka bir oyuncu daha vardı. ben her maça başladığım zaman, kendime "bu maçta kart görmeyeceğim" diye telkinde bulunurum. eğer kart görüyorsam bu taktiktendir veya takım içindir, ama gereksiz yere kart görmek istemem. takımımı da gereksiz yere kart görerek yalnız bırakmak istemem"

    "sakatlanmazsa ve her zamanki ciddiyetini korursa semih, galatasaray'ın bir efsanesi olacak. daha 24 yaşında ve galatasaray'da sürekli oynaması çok önemli bir şey. 24, savunmacı için çok genç bir yaş, bunu unutmamak lazım. genç bir savunmacıya göre çok çok iyi, tabii ki eksileri de olacak. maç içinde bazı durumlarda konsantre eksikliği yaşıyor. ben de lille'de aynı sorunu yaşıyordum. aslında her futbolcu konsantrasyonunu en üst seviyede tutmalı... bana göre bir takım, iki stopere bağlıdır. bu yüzden stoperlerin konsantre olması çok önemli. ikincisi ise stoperin konuşması gerekir. semih az konuşuyor. belki bu karakteri ile alakalı, ama sahada karakteri bırakmalı sahada konuşmalı."

    zlatan ibrahimovic'e attığı çalımın uzun süre gündemde kalmasıyla ilgili bir soruya, "rakip futbolcu geldiğinde bazı stoperler topa direkt vurmayı veya sert bir müdahale yapmayı düşünürler. bunun taraftarı değilim. ben topla çıkabilirsem, oyun kurabilirsem bu rakibi daha fazla sinirlendirir. rakibinizin sinirlenmesi de sizin için daha iyidir. o pozisyona geldiğimizde, benim yapacak başka bir şeyim yoktu. son çare olduğu için denedim ve başarılı da oldum. bence stoper oyunu oynamayı düşünmeli... dediğim gibi bazı stoperler oyunun başında rakibe sert girerek, yıldırmak ister. ben bu tarz bir oyuncu değilim. ben oynamayı severim"

    "lille'de oynarken maçtan bir gün önce bir arkadaşım geldi. o zaman da saçım ve sakalım vardı. "eğer yarın maçta gol atarsan benim için bir şey yapmak zorundasın" dedi. "tamam" dedim ve o maçta golü attım. saint etienne'e karşı oynadığımız sezonun ilk hafta maçıydı. maçtan sonra, "benim içim saçına sarı çizgi yapmak zorundasın" dedi ve ben de yaptım. o günden bu yana da seve seve yapıyorum. belki de bana bu şans getirmiş olabilir"

    "galatasaray bu sezon şampiyon olursa bir tane de kırmızı çizgi yapmayı düşünebilir misin?" sorusu üzerine ise, "tamam, kırmızı bir çizgi yapacağım şampiyon olursak ve sarı kırmızı olacak"

    aurelien chedjou

    kaynak: habertürk,

    çok güzel bir röportaj olmuş. bazılarımızın söylediği gibi orta saha kökeni olduğu belli zaten aslında savunmamız sağlam olsa orta sahada düşünülebilirdi, özellikle melo yokken. hatta melo varken de düşünülebilir. yalnız çok güzel konuşmuş. ben seviyorum bu adamı ya :(
❮
2010❯
App Store'dan indirin Google Play'den alın