çok acayip. iki kelime. çok acayip.
barcelona dün
* sadece topu yamal’a vererek oyunu değiştirdi. “at fink’e” muhabbeti değil. tam tersi.
yamal’a topu verip
inter’i telaşa ve dağınıklığa düşürdü. yani can havliyle at topu uğraşsın değil. top
yamal’a geçince
barcelona kademe kademe
inter’in yarı sahasına yerleşmeye çalıştı. dikkat edin dün
barça adım adım defansı öne çekti. her
yamal topu aldığında
barça süpürür gibi yarım olips şeklinde yaklaşmaya başladı rakip kaleye. ilk golü attı. tam diyordum “rapinha çıkar sahneye birazdan” ki ikinci gol öncesi topu kafayla o indirdi.
ben mbappe’nin monaco çıkışını hatırlıyorum. o zaman da demiştim bu çocuk messi / ronaldo seviyesi değil neymar ile rakip olur. yamal için de diyemem yeni messi diye. çünkü messi ve ronaldo’yu büyük yapan yetenekleri, zekaları vs değil sadece. 20 sene futbola hükmetmeleri. yani birine yeni messi demek için 23-25-30+ yaşlarını falan görmek lazım. ne kadar çalışacak? ne derece futbola aşkla bağlı kalacak. ama potansiyel var. messi ile arasınds bir fark var.
messi çıktığında kadroda
ronaldinho falan vardı.
barcelona bugüne benzer bir kabuk değişimini
rijkaard ile bir kaç sene evvel yaşamıştı. ama
yamal, dipteki
barça’dan çıktı.
ronaldinho yok kadroda. o’na şöhret ve isim olarak en yakın lewa var ki aynı değiller. yamal bunu avantaja çevirerek olgunlaştırıyor futbolunu. görüntü şimdilik o. yalnız
adnan polat’ın kaptanlığı verdiği
arda turan’ın tepe taklak oluşu çok hızlı olmuştu. arda’nın eşi anlatıyor işte en son belgeselde nasıl arda’ya psikolojik vs destek sağlanmadığını. bu kötü örnek. yani futbolda, özellikle 10’lu yaşlarda parlayan yıldızların hayatları birden alt üst olabiliyor.
yamal için tehlike bu olabilir biraz.
ama bu çocuğu izlemek büyük zevk. umarım bir nebze doldurur goat’ların hatta neymar’ın bıraktığı boşluğu.