galatasaray'dan aldığı teklif, babasının vefatı sırasında taziyeye gelenlerle oturuyor iken gelmiş. o anları anlatınca duygulandı, duygulandırdı. hayatında belki de bundan sonra istediği en büyük amaç olan galatasaray teknik direktörlüğü makamını buruk bir sevinç ile yaşadı. o an durdu, abdurrahim'in dizine koydu herhalde elini ki abdurrahim albayrak da onun alnını öperek karşılık verdi.
şimdi lig tv'de bir daha izledim de ben de üzüldüm adama. zannediyorum bu zor zamanında biraz daha anlayışlı olmamız lazım. zaten diken üstünde bir görev bu ve duygusal olarak biraz daha zorlu bir süreçten girerek bu makama gelecek. takımın kötü oyunu, beklentiler, baskı yönetimi, selçuk - burak kankilerin durumu, hatta sneijder meselesi gibi her biri apayrı ağır olan bu sorumluluklara babasının vefatı sonrası yaşadığı buhran da eklenince işi gerçekten bir hayli zor.
şunu eklemek istiyorum kendisi hakkında. evet
wesley sneijder için kötü, hatta yapılmaması gereken bir yorum yaptı. bu belki de düşündüğümüzde fikrimizi olumsuza çeviren yegane vakası. zaten kendisi için bu olaydan önce düşündüğümüz şeyler neredeyse hep pozitifti. demek istediğim o ki, sneijder için diğer 25-30 futbolcusu için ne düşünüyorsa, ne hissediyorsa onları hissetsin kafi. o talihsiz yorumu hangi akla hizmet, niye yaptı bilmiyorum, belki de
fatih terim'e yaranmak için söyledi, fakat artık kimseye bir şey açıklamasına, yaptıysa da yaranmasına gerek yok. biraz rasyonel bakabilir ise anlar wesley'nin takımın en iyisi olduğunu ve taraftarın neden bu kadar çok sevdiğini.
adaletli olursa, takımın menfaati doğrultusunda hareket ederse, herhangi bir kimse için bir şeyler ıspatlamaya kalkmaz, mantıklı hareket ederse biz görürüz zaten bunları. dolayısıyla başarı da gelir.
