zorlu durumlar hariç başarının gelmediği kulüptür.
28 yaşındayım, 2000’lerin başından beridir futbol seyrediyorum, bu kulübün bir tam sezonu şöyle başından sonuna tasasız, sıkıntısız geçirdiğini bilmedim. eğer ki rahat ve önünü görecek şekilde sezona başlıyorsa bilin ki o sezon kendi ayağına sıkacaktır.
uefa kupası, lig ve türkiye kupası şampiyonlukları yaşanılan sezonun ardından hedefi en tepeye diken bir takım olarak sezona başlamış bir galatasaray. elbette elini kolunu sallaya sallaya şampiyon olup, şampiyonalar liginde yarı final görmeliydi. şampiyonlar liginde yarı finalin kapısından dönmüş olsa da ligde tuhaf entrikalar sonucu ikinciliğe talim oldu.
2002 yılı. terim dönmüş, kulübün en başarılı yıllarını yaşayan hocası. bir önceki sezonun da şampiyonu. istekler yine
nerede kalmıştık misali tekrar en tepeye çıkmak. ne mümkün! iyi bir lig performansının şampiyonluğa bile yetmediği bir sezonda hayal kırıklığı ile dolu bir avrupa serüveni.
2007’de kalli dönüyor. kadro geniş çaplı bir revize ediliyor. hoca tecrübeli, takım nispeten gençleşmiş. sezona iyi de başlanıyor. fakat o da ne! hoca son 6 maç kala ayrılıyor. takım yine bir kaosta. neyse ki şampiyonluk geliyor. avrupa’da ise leverkusen 5’liyor.
2008 zaten başından beridir olmayacak duaya amin demekti.
2012 yazı da uzun bir aranın ardından kafa rahat takip edebildiğimiz dönem. imparator 3. kez dönmüş, efsanevi bir sezonu şampiyon tamamlamış. şampiuonlar liginde gruplarda son 3 maçta 9 puan alınmasa yine sonuncuyuz. neyse ki yumurta kapıya dayanınca başarabiliyoruz. lig ise gayet şaşırtıcı şekilde rahat tamamlanıyor, şampiyonluk geliyor.
2016 yine hoca ve yönetim eşliğinde felakete gidiyor.
2018 yazında forvet krizinin genel bir takım planlaması krizine gitse de, 8 de kapanıp, 18 de kapanıyor. kaoslarla, krizlere kupalara layıksın sen şanlı galatasaray.
şu takım bir sezonu da başından sonuna iyi geçirip başarılı olsun be. yeter bu kadar aksiyon.