şu anki duygusal anımda aklıma gelen maç. perşembe
* yine aynı mekanda yaşadığımız hayal kırıklığını düşününce aklıma geldi herhalde.
o zamanlar biletleri rahatça gişeden alabiliyorduk. çok önceden aldığımız biletler kargoyla gelmişti. bakıp bakıp duruyordum biletlere, hala da saklarım eski kağıt biletlerimi, kendime göre bir koleksiyonum var. maç gününü nasıl bir heyecanla beklediğimi dün gibi hatırlarım. geceleri kendi kendime tezahüratlar yapa yapa o günü nihayet getirmiştim. aradan neredeyse 20 yıl geçti ama benim maçları iple çekmem, alakasız saatlerde bazen içimden bazen dışımdan tezahüratlar yapıp tempo tutmam değişmedi. o gün oradaydık, yenildik. bugün oradaydık, yenildik. yarın yine gelsin galatasarayım, rabbim izin verdiği sürece yine oradayız, varsın yine yenilelim.
şair ne demiş? hiç bir kere hayat bayram olmadı, ya da her sana gelişimiz bayramdı…